Toespraak Vorst-Grootmeester bij opening van het Internationaal Kamp in Zwitserland
Mijn beste vrienden,
Vandaag ben ik dolgelukkig om in jullie midden te staan en het 39e Internationale Zomerkamp te starten, omringd door de adembenemende schoonheid van majestueuze bergen en prachtige uitzichten. 500 van jullie zijn van heinde en verre naar Zwitserland en Liechtenstein gereisd om deel uit te maken van deze dierbare traditie van de Orde van Malta.
In de korte tijd dat ik hier ben, ben ik al omgeven door de aanstekelijke vreugde en de stralende geesten van de jonge deelnemers en vrijwilligers.
Onze Zwitserse vrienden hebben onvermoeibaar gewerkt om een onvergetelijke week vol vreugde, vriendschap, avontuur en spirituele nabijheid te creëren.
Ik spreek mijn oprechte dank uit aan iedereen die betrokken was bij de organisatie van het zomerkamp, omdat ze onze hulpbehoevende vrienden talloze ongelooflijke ervaringen hebben bezorgd.
Zoals we allemaal weten, komt onze christelijke roeping pas echt tot leven door onze dienstbaarheid aan de zieken en behoeftigen.
De spiritualiteit van de Orde van Malta is onlosmakelijk verbonden met onze toewijding aan de zorg voor de minder bedeelden en de zieken. Van hen houden is van Christus zelf houden.
Wat heb je eraan, broeders en zusters, als iemand beweert dat hij geloof heeft, maar geen daden? Kan zo’n geloof hem of haar redden? Stel dat een broeder of zuster zonder kleren en zonder dagelijks voedsel zit. Als iemand van jullie tegen hem of haar zegt: “Ga heen in vrede, houd je warm en goed gevoed”, maar niets doet aan zijn of haar lichamelijke behoeften, wat heeft hij of zij er dan aan?”
De woorden van Apostel Jacobus resoneren diep met onze gezamenlijke missie. Ze herinneren ons eraan dat geloof zonder actie leeg is. Het is onze plicht om niet alleen woorden van vrede en troost te bieden, maar om actief de fysieke noden van onze broeders en zusters aan te pakken.
Ik ben ontroerd door de manier waarop jullie, lieve jonge vrienden, deze diepgaande ervaring hebben omarmd in deze geest. De spiritualiteit van dienstbaarheid brengt ons oog in oog met menselijk lijden.
Het is in de “Ander” dat we God vinden, en het is daar dat we moeten vasthouden. Laten we niet bang zijn, want jullie mededogen en liefde zullen vrede en troost blijven brengen aan de zieken, lang nadat deze week voorbij is.
Jullie aanwezigheid hier vandaag is een bewijs van jullie standvastige geloof, grenzeloze liefde en blijvende hoop.
